logo

logo
Ησιόδου 9, 32300 Ορχομενός (τηλ. 2261039029, email: vivlorchom@gmail.com)

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Οταν κλείνουν οι πόρτες στο Μουσείο Ακρόπολης

Της Μαίρης Αδαμοπούλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 06 Δεκεμβρίου 2011

Δεν έχει ρεπό κάθε Δευτέρα. Ούτε τεμπελιάζει. Κι όμως παραμένει απρόσιτο για τους επισκέπτες του. Τρυπώσαμε πίσω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες του Μουσείου Ακρόπολης για να μάθουμε τον λόγο

Ενα κυνηγόσκυλο ύστερα από 2.500 χρόνια ξαναβρίσκει τη χαμένη του ουρά. Μια μαρμάρινη κόρη «συναντά» το άλλο της μισό και για πρώτη φορά θα παρουσιαστεί σωστά κι ολόκληρη μπροστά στους θαυμαστές της. Μια μετόπη του Παρθενώνα, κρυμμένη για δεκαετίες στις αποθήκες, ανεβαίνει ψηλά - δίπλα στις «αδελφές» της στη νότια πλευρά. Και η ζωφόρος σκανάρεται χιλιοστό προς χιλιοστό ώστε μέσα στο 2012 να κάνει την εμφάνισή της στην πιο διάσημη μηχανή του Διαδικτύου, το Google, ενώ άλλα γλυπτά ψηφιοποιούνται για να προσφέρουν «προσωπικές» ξεναγήσεις στους επισκέπτες.
Με άλλα λόγια, οι μηχανές δουλεύουν στο φουλ κάθε Δευτέρα πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μουσείου Ακρόπολης. «Είναι απαραίτητο να παραμένει μία μέρα κλειστό το Μουσείο, διαφορετικά δεν μπορούν να γίνουν οι εργασίες συντήρησης που πρέπει την ώρα που βρίσκονται στον χώρο οι επισκέπτες», επισημαίνει ο πρόεδρος του Μουσείου Ακρόπολης, καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής.
Κάθε βήμα ακούγεται πάνω στα μαρμάρινα δάπεδα. Οσοι κυκλοφορούν στις άδειες αίθουσές του δεν έχουν χτυπήσει εισιτήριο, προσπερνάνε βιαστικά τα περισσότερα εκθέματα κι αρκετοί εξ αυτών φορούν λευκές ποδιές. «Θυμίζει νοσοκομείο», σχολιάζει κάποιος. Και δεν έχει άδικο. Εξάλλου η μέρα είναι αφιερωμένη στη «θεραπεία» των αριστουργημάτων του Μουσείου.
Το νήμα αρχίζει να ξετυλίγεται από τον τρίτο όροφο, στην αίθουσα του Παρθενώνα. Στη νότια πλευρά, εκεί όπου μέχρι τώρα υπήρχε ένα γύψινο εκμαγείο της μετόπης 20 - απεικονίζει γυναίκες να υφαίνουν τον πέπλο της θεάς Αθηνάς για τη γιορτή των Παναθηναίων (μια από τις πολλές ερμηνείες που έχουν δοθεί) -, τώρα είναι έτοιμη να μπει στη θέση της η αυθεντική που είχε μείνει στις αποθήκες.
Σαν να αιωρούνται, καθώς έχουν τοποθετηθεί σε πλεξιγκλάς, όσα κομμάτια της μετόπης σώθηκαν από την έκρηξη που έπληξε τον Παρθενώνα το 1687 ανεβαίνουν αργά στη θέση τους. Οι συντηρητές, υπό τις οδηγίες του επικεφαλής Δημήτρη Μαραζιώτη, με τη βοήθεια ανυψωτικών μηχανημάτων και με αργές, πολύ προσεκτικές κινήσεις βάζουν τη νέα μετόπη στη θέση της. Δέκα λεπτά αργότερα είναι έτοιμη για να υποδεχτεί τους επισκέπτες.
Λίγο πιο εκεί, σε μια «σκαλωσιά», έχουν επιστρατευτεί πανιά και σαπούνι για να γυαλίσουν τις κολόνες από ατσάλι, ενώ σε ειδικό βάθρο έχει μόλις τοποθετηθεί μια άλλη φρέσκια άφιξη: η μετόπη με τον Δία και την Ιριδα που κατέβηκε τον Αύγουστο από τη βόρεια πλευρά του Παρθενώνα. Συντηρήθηκε και έχει βρει τη θέση της κάτω από το γύψινο αντίγραφό της. Περιμένει ακόμη άλλες τρεις που μόλις κατέβηκαν από το μνημείο για να της κάνουν συντροφιά. Οταν τις «χορτάσουν» οι επισκέπτες, θα ανέβει μαζί με τις άλλες ψηλά, εκεί όπου σήμερα βρίσκονται τα εκμαγεία τους.
Αθόρυβα, σχεδόν μόλις μια ανάσα από τη μετόπη του Δία, μια μικρή ομάδα επιστημόνων έχει «κολλήσει» πάνω στη ζωφόρο. Μια κοπέλα σκανάρει πίσω από ένα κομμάτι πλεξιγκλάς κάθε χιλιοστό της ζωφόρου και μια άλλη παρακολουθεί το αποτέλεσμα μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή στο πλαίσιο του προγράμματος «Ψηφίζω Παρθενώνα».
Δύο ημέρες απαιτούνται για να σκαναριστεί μια λίθος της ζωφόρου και οκτώ ώρες για να σκαναριστούν μόνο δύο θεοί - ο Απόλλων κι ο Ποσειδώνας - ώστε να ενταχθεί το Μουσείο στο Google Art (πρόγραμμα που παρουσιάζει πανοραμικές όψεις μουσείων και έργα τέχνης με εξαιρετική λεπτομέρεια) μέσα στο 2012. Η ψηφιακή αποτύπωση θα γίνει και στα Γλυπτά του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο την άνοιξη και το αποτέλεσμα - που θα είναι προσιτό κι από το Διαδίκτυο - θα αξιοποιηθεί ώστε να γνωρίζουμε ακριβώς κάθε πτυχή - ακόμη και τις αόρατες - των Γλυπτών και τα χρώματα που διασώζουν. Κυρίως όμως θα βοηθήσει το Μουσείο να είναι έτοιμο όταν θα επιστραφούν τα Γλυπτά από τη Βρετανία, καθώς με τη συγκεκριμένη μέθοδο θα έχουν καταγραφεί ακριβώς τα σημεία θραύσης και θα γνωρίζουν οι επιστήμονες πού θα γίνει η επανασυγκόλληση.