Το παρασκήνιο πίσω από κάθε Νόμπελ Λογοτεχνίας έχει πάντα ενδιαφέρον. Oταν όμως πρόκειται για Ελληνες υποψηφίους, τότε το ενδιαφέρον γίνεται μεγαλύτερο.
Ο Οδυσσέας Ελύτης παραλαμβάνει το Νόμπελ
Η αρχική πρόθεση της Σουηδικής Ακαδημίας, την άνοιξη του 1979, ήταν το Νόμπελ εκείνης της χρονιάς να δοθεί από κοινού στον Οδυσσέα Ελύτη και στον Γιάννη Ρίτσο. Τότε ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας, Arthur Lundkvist, ζήτησε από τον μεταφραστή του Ελύτη στα σουηδικά, Ινγκεμαρ Ρέντιν, να τους ρωτήσει εάν θα δέχονταν να μοιραστούν το Νόμπελ. Η απάντηση ήταν αρνητική και από τους δύο. Στο διάστημα που ακολούθησε, ο Ρέντιν δημοσίευσε μια ανάλυση του έργου του Ελύτη στο Artes, περιοδικό της Βασιλικής Ακαδημίας Μουσικής στη Σουηδία. Ετσι, σύμφωνα με τον ίδιο, «η πλάστιγγα έγειρε υπέρ της υποψηφιότητας του Ελύτη».
Το παρασκήνιο αυτό περιγράφει ο Ρέντιν, σε κείμενό του στην επιθεώρηση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, «Φιλελεύθερη Εμφαση», το 49ο τεύχος της οποίας είναι αφιερωμένο στα 100 χρόνια από τη γέννηση του νομπελίστα ποιητή. Στο ίδιο τεύχος, ένας άλλος μεταφραστής του Ελύτη, ο Γάλλος Ξαβιέ Μπορντ, αποκαλύπτει ότι ήρθε σε επαφή με το έργο του Ελληνα ποιητή μέσω ενός φίλου του γιατρού, του Ρόμπερτ Λουγκβίλ. Κάποια στιγμή αποφάσισαν να μεταφράσουν μαζί τη «Μαρία Νεφέλη». Ο Βορντ έστειλε τις πρώτες σελίδες στον ποιητή. «Ολα άρχισαν τότε, με μια επιστολή με την ενθουσιώδη απάντηση του Ελύτη...».
Οι δύο μεταφραστές θα πάρουν μέρος στην τιμητική εκδήλωση «Ο αιώνας του Οδυσσέα Ελύτη. Διαδρομή στο λόγο και στο χρόνο», που διοργανώνει το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής, τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου (6 μ.μ.), στο ξενοδοχείο Divani Caravel, την οποία θα ανοίξει ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς. Θα συμμετάσχουν με ομιλίες τους ο Γ. Μπαμπινιώτης και ο Δημοσθένης Δαββέτας.
Δ. Ρουμπούλα
