logo

logo
Ησιόδου 9, 32300 Ορχομενός (τηλ. 2261039029, email: vivlorchom@gmail.com)

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΓΙΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ




ΣΑΒΒΑΤΟ 22/12/12  11:00 ΤΟ ΠΡΩΙ  Δ.Β.Ο
«ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ»
       ΚΥΝΗΓΙ ΧΑΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ  ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ  ΜΑΓΙΚΩΝ ΚΟΥΤΙΩΝ





ΚΥΡΙΑΚΗ 30/12/12   6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ  Δ.Β.Ο
«ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ  ….ΑΓΑΠΗ»
ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ  ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ



Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012



"ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ....ΠΟΙΗΤΕΣ"





Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ορχομενού προσκαλεί τα παιδιά των Δημοτικών σχολείων μας να πάρουν μέρος στο διαδραστικό παιχνίδι με θέμα τη ζωή και το έργο του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου.
Η δράση θα πραγματοποιηθεί στο χώρο της Δ.Β.Ο ( 2ος όροφος Πολιτιστικού  Κέντρου Ορχομενού) το Σάββατο 15/12/2012 στις 11:00 το πρωί.
Εμψυχώτριες των παιδιών θα είναι οι κυρίες:
ΕΛΕΝΑ ΔΕΔΟΥΣΗ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ
ΜΙΝΑ ΜΕΡΤΖΑΝΗ

Με αυτή τη δράση κλείνει ο κύκλος της Δ.Β.Ο. ο αφιερωμένος στο έτος Βρεττάκου.


Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Μύθοι για την Ελληνική γλώσσα που μας αποκοιμίζουν



Του Γιώργου Κωστούλα



Σήμερα: Πέντε μύθοι για την Ελληνική γλώσσα. Πέντε "εθνικά" αναμασήματα φυλετικής υπεροψίας και εθνοπρεπούς ιδεοληψίας περί ελληνικής υπεροχής, μοναδικότητας κλπ. Που όμως δεν μας χρειάζονται για να αγαπήσουμε τη γλώσσα μας γι΄ αυτό που όντως είναι, να τη σεβόμαστε και να την υπηρετούμε χωρίς αυτοβαυκαλιστικά συμπλέγματα.



Οι πέντε μύθοι-προϊόντα εθνικιστικής ονείρωξης σε επικεφαλίδες: Ότι η ελληνική γλώσσα είναι η πλουσιότερη από όλες τις γλώσσες, ότι αυτή είναι η μόνη συμβατή με τους Η/Υ, ότι για μια ψήφο δεν καθιερώθηκε το 1776 ως η επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ, ότι (λόγω της σπουδαιότητάς της) η Apple διαθέτει πρόγραμμα εκμάθησης αρχαίων Ελληνικών, το καλούμενο Hellenic Quest, ότι τα αρχαία Ελληνικά έχουν, αφενός ψυχοθεραπευτική δράση και αφετέρου αναπτύσσουν τις ηγετικές ικανότητες των στελεχών επιχειρήσεων.



Για μια δεκαετία τώρα, σε διάφορες παραλλαγές, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το ελληνικό (και όχι μόνο) διαδίκτυο -το φάντασμα ενός κειμένου που, κατά περίπτωση, εμπεριέχει όλους ή κάποιους από τους παραπάνω μύθους, καθώς και δυο τρεις ακόμη, με τους οποίους θα ασχοληθούμε στο επόμενο.



Ο φιλόλογος Νίκος Σαραντάκος, ο οποίος έχει ασχοληθεί συστηματικά, ξετινάζοντάς το λέξη - λέξη, έχει βαφτίσει το εν λόγω κείμενο, "λερναίο κείμενο", για την ευκολία με την οποία κάθε τόσο ξεπηδά από εδώ κι από κει.



Αντιγράφω από σχετική συμπυκνωμένη κατακλείδα του:



"Kανένα πρόγραμμα δεν υπάρχει με το όνομα Hellenic Quest, και καμιά σχέση δεν έχει η εταιρεία Apple ή το CNN με την εκμάθηση των Ελληνικών, κανείς Άγγλος επιχειρηματίας δεν προτρέπει τα στελέχη τής εταιρείας του να μάθουν αρχαία Ελληνικά, η καταγραμμένη αρχαία Ελληνική γλώσσα δεν έχει ενενήντα εκατομμύρια λεκτικούς τύπους αλλά σκάρτο ενάμισι εκατομμύριο, δεν έχει 6 εκατομμύρια λέξεις αλλά κάπου 150.000. Η Ελληνική γλώσσα δεν έχει πρωτογένεια και δεν είναι νοηματική ούτε μοναδική, ούτε έχει κάτι το ιδιαίτερο που την κάνει κατάλληλη για γλώσσα των υπολογιστών νέας γενεάς..."



Αναλυτικά τώρα:



Πρώτος μύθος, ότι υπάρχει κάποιο πρόγραμμα εκμάθησης αρχαίων Ελληνικών ονόματι Hellenic Quest που το παρήγαγε η Apple και το διαφημίζει το CNN. Η είδηση σε αναπαραγωγή βρίσκεται παντού εκτός από εκεί που θα έπρεπε: στις ιστοσελίδες της Apple. Αν δώσετε σε μια μηχανή αναζήτησης τις λέξεις "Hellenic Quest" θα δείτε ότι όλες ανεξαιρέτως οι αναφορές στο ανύπαρκτο αυτό πρόγραμμα προέρχονται από αναδημοσιεύσεις του αρχικού ψευδούς κειμένου ή κάποιας παραλλαγής του. Καμία μη ελληνική αναφορά δεν υπάρχει, και το κυριότερο καμία αναφορά της Apple, για τον απλούστατο λόγο ότι η Apple δεν έχει και ποτέ δεν είχε πρόγραμμα Hellenic Quest.



Ο επόμενος μύθος υποστηρίζει ότι το ενδιαφέρον για την Ελληνική γλώσσα προέκυψε από τη... διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι H/Y προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως "νοηματική" γλώσσα μόνον την Ελληνική, όταν όλες οι άλλες είναι "σημειολογικές" και ότι οι υπολογιστές του μέλλοντος θα επικοινωνούν μόνο στα αρχαία Ελληνικά. Και ακόμα, ότι ο Μπιλ Γκέιτς, δήθεν, δήλωσε ότι η μελλοντική γλώσσα των εξελιγμένων υπολογιστών θα είναι η αρχαία Ελληνική, διότι μόνο αυτή έχει την ποικιλία των δομών που είναι αναγκαία για την τροφοδότηση της σκέψης των υπολογιστών.



Απλοϊκή επιστράτευση της επιστημονικοφάνειας και γλωσσολογικής δήθεν ορολογίας, προφανώς για ευκολότερη παραπλάνηση ακόμα και πρώην υπουργού Παιδείας και λοιπών εθνικώς αφελών της φυλετικής μεγαλομανίας, που δεν θα ήθελαν και πολύ σπρώξιμο για να χάψουν τη... νοηματική μπαρούφα. (Για την υποτιθέμενη αυτή μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας, βλ. sarantakos.com: "Νοηματική γλώσσα, πρωτογένεια και άλλες λερναίες μπαρούφες").



Ο τρίτος μύθος θέλει τη γλώσσα μας να είναι η πλουσιότερη του κόσμου με 6 εκατομμύρια λέξεις και 78 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους, ενώ η Αγγλική, για παράδειγμα, έχει μόνο 490.000 λέξεις. Ο μύθος αναδημοσιεύτηκε σε πληθώρα εντύπων, από το ενημερωτικό δελτίο του ΤΕΕ, από δικτυακές πύλες, μέχρι το περιοδικό που εκδίδει η πρεσβεία μας την Ουάσιγκτον. Ενώ ο ίδιος πρώην υπουργός Παιδείας επανέλαβε σε δημόσια ομιλία του αυτολεξεί τα μυθεύματα του κειμένου- απάτη.



Ο Ν. Σαραντάκος εξηγεί: "... Πόσες είναι οι λέξεις/λήμματα της αρχαίας Ελληνικής; Αν πάρουμε υπόψη ότι το λεξικό Liddell-Scott περιλαμβάνει στην τελευταία του ηλεκτρονική έκδοση 136.292 λήμματα, θα καταλήξουμε σε περίπου 150.000 λέξεις, πολύ λιγότερες από τις λέξεις της Αγγλικής, και κατά πάσα πιθανότητα και από τις λέξεις της νέας Ελληνικής. Πάντως καμιά σχέση με τα 6 ή με τα 78 εκατομμύρια".



Ατόφιο ψέμα είναι και ο, ούτως ή άλλως, εξαιρετικά γενικόλογος μύθος ότι (ανώνυμοι) Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη τους να μάθουν (αρχαία) Ελληνικά, διότι η Ελληνική "ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες". Σε κάποιες παραλλαγές του μύθου εμφανίζονται και (εξίσου ανώνυμοι) Ιάπωνες επιχειρηματίες, ενώ σε άλλη παραλλαγή ο ίδιος ο Μπιλ Γκέιτς έχει τάχα δώσει εντολή στους επιτελείς της Μικροσόφτ να αρχίσουν να μαθαίνουν αρχαία Ελληνικά.



Ο πέμπτος μύθος μάς πληροφορεί, ότι τάχα για μία ψήφο η Ελληνική γλώσσα δεν έγινε η επίσημη γλώσσα των νεαρών Ηνωμένων Πολιτειών τo 1776. Στην πραγματικότητα, καμιά ψηφοφορία δεν έγινε για να καθιερωθούν τα Ελληνικά ως επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ. Ειδικότερα: καμιά ψηφοφορία δεν έγινε ποτέ για την ανάδειξη κάποιας γλώσσας ως επίσημης των ΗΠΑ. Σε άλλες παραλλαγές του, ο μύθος θέλει τα Γαλλικά, ή τα Εβραϊκά ή τα Γερμανικά να χάνουν την ψηφοφορία για μία ψήφο. Και στην περίπτωση των Γερμανικών υπάρχει ένα ψήγμα αλήθειας: πράγματι, το 1795 έγινε ψηφοφορία, όχι όμως για να καθιερωθούν ως επίσημη γλώσσα τα Γερμανικά, αλλά για να μεταφράζονται και στα γερμανικά οι νομοθετικές διατάξεις...



Για να μην πολυλογούμε: Οι γλώσσες δε συμμετέχουν σε καλλιστεία και διαγωνισμούς. Δεν έχουν ανάγκη από ανακηρύξεις σε ομορφότερες, πλουσιότερες, εξυπνότερες κλπ. Τίποτα δεν τις κάνει πιο σημαντικές ή ασήμαντες από τα κείμενα, τις ιδέες, τα αισθήματα που, κατά καιρούς, έχουν διατυπωθεί σ΄ αυτές.



"Η Ελληνική γλώσσα είναι πράγματι μια πολύ όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα γλώσσα με μακρότατη ιστορία και η μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσαμε να της κάνουμε θα ήταν να τη χρησιμοποιούμε με σεβασμό, καλαισθησία, ακρίβεια και φαντασία, χωρίς συμπλέγματα κατωτερότητας, εκζήτηση ή διάθεση να ξεχωρίσουμε από την πλέμπα".



Η τεχνολογία -ειδικά του διαδικτύου- είναι καλός αγωγός κάθε μορφής επιδημικής διακίνησης- μεταφοράς φημών, όπως οι παραπάνω. Είναι όμως και ένα καλό εργαλείο για την εξόντώσή τους. Ας το κάνουμε.

Αναφορές: Εκτός από την επιχειρηματολογία του Ν. Σαραντάκου, ο οποίος εξαντλητικά ασχολήθηκε με το θέμα στις ιστοσελίδες του (sarantakos.wordpress.com και sarantakos.com) και το βιβλίο του "Γλώσσα μετ΄ εμποδίων", στο άρθρο επίσης περιέχονται ταυτόσημες απόψεις και των Π. Μπουκάλα, Π. Μανδραβέλη, Χ. Τσούκα, Λ. Γιάνναρου.





Πηγή:www.capital.gr

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Πέθανε ο Χρόνης Μίσσιος του "Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;"





20 Νοεμβρίου 2012, 12:22



Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος στα 82 του χρόνια.

Ο συγγραφέας του «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας, ενώ «πάλεψε» με τον καρκίνο αρκετά χρόνια



Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα. Οι γονείς του ήταν καπνεργάτες και το επάγγελμά τους άσκησε και ο ίδιος από παιδική ηλικία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε συνθήκες φτώχιας αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Για οικονομικούς λόγους δε μπόρεσε να τελειώσει ούτε το δημοτικό σχολείο (έφτασε μέχρι τη δεύτερη τάξη).



Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, παιδί ακόμη, εντάχτηκε στην Αντίσταση και το 1947 καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του στον εμφύλιο πόλεμο. Τελικά δεν εκτελέστηκε, έμεινε όμως φυλακισμένος ως το 1953 και από το 1962 έζησε εξόριστος στη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη. Σε διάφορες φυλακές έζησε και κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας. Η ελεύθερη ζωή του άρχισε ουσιαστικά ξανά μετά τη μεταπολίτευση. Σήμερα ζει μακρυά από την Αθήνα και συμμετέχει σε ενέργειες προστασίας του περιβάλλοντος, ενώ πραγματοποίησε και τηλεοπτικές εκπομπές με θέμα την προστασία της ελληνικής πανίδας. Στο χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε σε μεγάλη ηλικία το 1985 με το βιβλίο …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς, αυτοβιογραφικό κείμενο γραμμένο σε συνειρμική και λαϊκή γλώσσα που εντάσσεται στην παράδοση της απομνημονευματογραφίας. Μετά την επιτυχία του πρώτου του βιβλίου ο Μίσσιος οδηγήθηκε σε μια παραγωγή της αρχικής μεθόδου του και έγραψε τρία ακόμη βιβλία, που εντάσσονται στο χώρο της λογοτεχνίας κυρίως χάρη στην έντονη δραματικότητά τους, η οποία επιβάλλεται μέσω της λιτής – και γι’ αυτό δραστικότατης – απεικόνισης συγκλονιστικών γεγονότων.

1. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από το δημοσίευμα Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Χρόνης Μίσσιος», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς· Ένας κριτικός οδηγός, σ.150-151. Αθήνα, Πατάκης, 1995.



Ενδεικτική Βιβλιογραφία

• Ζερβός Θεοτόκης, Κριτική για το …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς, Πόρφυρας35 (Κέρκυρα), 6/1986, σ.314.

• Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Χρόνης Μίσσιος», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς· Ένας κριτικός οδηγός, σ.150-151. Αθήνα, Πατάκης, 1995.

• Παπαπέτρου Ανάστος, «…πεθαίνοντας μετά το θάνατο του ονείρου», Διαβάζω143, 7/5/1986 σ.63-64.

• Σταυρόπουλος Κώστας, Κριτική για το …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς, Πόρφυρας46 (Κέρκυρας), 7-9/1988, σ.296-304.

• Τσακνιάς Σπύρος, «Χρόνης Μίσσιος, …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς», Η λέξη55, 6/1986, σ.659-662 (τώρα και στον τόμο Επί τα ίχνη, σ.121-127. Αθήνα, Σοκόλης, 1990).



Εργογραφία

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

• …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς. Αθήνα, Γράμματα, 1985.

• Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε; Αθήνα, Γράμματα, 1988.

• Τα κεραμίδια στάζουν. Αθήνα, Γράμματα, 1991.

• Το κλειδί είναι κάτω απ’ το γεράνι. Αθήνα, Γράμματα, 1996.



πηγη: www.24grammata.com

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΄40-'41

Η Δ.Β.Ο ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27/10/12 ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40-41 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.


ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ...ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΄40 ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ ΤΟ ΕΠΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΕΝΕΡΓΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ.

ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΒΟΥΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ,ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ κ.ΛΑΜΠΡΟΣ ΡΟΔΗΣ .

ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ:

ΕΛΥΤΗ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ,ΡΙΤΣΟΥ,ΣΕΦΕΡΗ,ΖΑΛΟΚΩΣΤΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ:

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΖΥΓΟΓΙΑΝΝΗ

ΜΙΝΑ ΜΕΡΤΖΑΝΗ

ΕΡΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΜΑΙΡΗ ΦΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ κ.ΤΟΤΑ ΤΣΑΚΟΥ ΚΟΝΒΕΡΤΙΝΟ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ.

ΤΟ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥΣ ΗΛΙΑ ΚΟΥΜΑΝΤΑΝΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΜΕ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΝΩ Ο κ,ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ '40.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΑΜΑΝΤΑΝΗ.

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΘΕΡΜΑ ΟΛΟΥΣ

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.........ΖΩΓΡΑΦΙΣΑΝ

Την Κυριακή 23/9/2012 πραγματοποιήθκε με πολύ μεγάλη  επιτυχία η ημερίδα δράσης που οργάνωσε η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ορχομενού στο προαύλιο του Ι.Ν Παναγίας Σκριπούς.
Τα παιδιά των νηπιαγωγείων και των δημοτικών σχολείων της πόλης μας συμμετείχαν με  κέφι στις δράσεις που είχαν ετοιμάσει με πολύ μεράκι οι εκπαιδευτικοί :
 Μαίρη Μερτζάνη,Κατερίνα Καραγκούνη και Έλενα Δεδούση.
Δράσεις που σκοπό είχαν την ενημέρωση των παιδιών στην ιστορία της πόλης μας.
Κοντά τους ο πάντα ακούραστος πατέρας .Χ. Χατζηχαραλάμπους που ξενάγησε τα παιδιά στο ναό της Παναγίας μας και τους μίλησε για την ιστορία του.
Στο τέλος ο κ.Νίκος Καραδήμας ενθουσίασε μικρούς αλλά και ..μεγάλους σχεδιάζοντας και ζωγραφίζοντας  μαζί τους.

\





Τη δράση παρακολούθησαν ο δημοτικός σύμβουλος κ Γ.Καλαμπόκας  ( ο προηγούμενος πρόεδρος της Δ.Β.Ο) ο πρόεδρος της Δημοτικής κοινότητας Ορχομενού κ .Α. Ραζακιάς ο διευθυντής του 2ου Δημοτικού σχολείου  αλλά και πολλοί γονείς .

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους παραπάνω που εθελοντικά πρόσφεραν τη ενεργή συμμετοχή τους στη Δ.Β.Ο.
Ευχαριστούμε επίσης τα βιβλιοπωλεία : Τούλας  Παπασταύρου και Ηλία Κουμαντάνου όπως επίσης και τον Πολιτιστικό και Παραδοσιακό σύλλογο Ορχομενού που μας βοήθησαν.
Η ανάδειξη και αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων του τόπου μας είναι υπόθεση όλων μας .
Το πιο σημαντικό όμως από όλα είναι να γνωρίζουμε την ιστορία μας  κα την περασμένη Κυριακή ένα μικρό βήμα έγινε.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ

                                          


Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ορχομενού καλεί τα παιδιά των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών σχολείων της πόλης μας να πάρουν μέρος στην ημερίδα δράσης , που οργανώνει με θέμα:



«ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΟΥ»


Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012 στις 10:30 το πρωί στο προαύλιο του Ι. Ν. Παναγίας Σκριπούς .

Θα προηγηθεί ξενάγηση στο θολωτό τάφο του Μινύα, στο Ωδείο και στο ναό της Παναγίας.

Στη συνέχεια τα παιδιά θα σχεδιάσουν και θα χρωματίσουν τις εντυπώσεις τους.

Οι ζωγραφιές θα εκτεθούν αρχικά στη βιβλιοθήκη και κατόπιν θα φυλαχθούν σε ειδικό φάκελλο.

Η εκδήλωση αυτή σκοπό έχει την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των παιδιών μας στην ιστορία της πόλης μας.



Η υπεύθυνη για τη βιβλιοθήκη

Δημοτική σύμβουλος

Βούλα Καράλη

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕΡΟΣ  ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

 ΜΕ ΘΕΜΑ: " ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ"

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ( ΕΡΓΑΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ ΩΣ ΤΙΣ 15/10/12)

Η ΕΚΘΕΣΗ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ "ΠΕΤΡΙΝΑ"

ΕΛΑΤΕ ΝΑ   ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΜΕ " ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ "

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ  ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 15/7/2012-31/8/2012

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ:
 ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΝΑΓΟΥ τηλ 2261033496
 ΒΟΥΛΑ ΚΑΡΑΛΗ            τηλ 2261032788

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΓΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ -ΑΣ ΤΗΝ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΟΥΜΕ,ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ

14 April 2011Στα ίχνη των Μινύων


Γλας - ένα μυκηναϊκό χωριό στην Κωπαΐδα

Περιοδικό Αρχαιολογία, τεύχος 115


Η εθνική οδός Αθηνών-Λαμίας, 17 χλμ. βορειοδυτικά της Θήβας, περνά μέσα από το λεκανοπέδιο της Κωπαΐδας, άλλοτε λίμνη 250.000 στρεμμάτων, ένα χώρο γεμάτο μυστήριο και πλούσια ιστορία. Στο ΒΑ. μυχό της βρίσκεται ένα χαμηλό βραχώδες έξαρμα με σημαντικότατα μυκηναϊκά κατάλοιπα, γνωστό ως Γλας.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, το λεκανοπέδιο καλλιεργούσαν οι Μινύες, με έδρα τους τον Ορχομενό. Ήταν ένας γεωργικός λαός που είχε κατέβει από τη Θεσσαλία. Αυτοί εκδιώχθηκαν από τους Θηβαίους, με τη βοήθεια του Ηρακλή, ο οποίος κλείνοντας τις καταβόθρες (γεωλογικές σχισμές στο καρστικό έδαφος) από τις οποίες άδειαζαν τα νερά, μετέτρεψε το χώρο σε λίμνη. Γεωλογικές μελέτες έδειξαν ότι η δημιουργία της λίμνης οφείλεται σε σεισμούς.

Τον 19ο αιώνα, η λίμνη παραχωρήθηκε για αποξήρανση και εκμετάλλευση σε γαλλική εταιρεία (1865) και κατόπιν, για 100 χρόνια, σε αγγλική (1873). Στην αρχαιότητα, τη λίμνη της Κωπαΐδας πλαισίωναν 66 πόλεις. Τα νερά της έτρεφαν εξαιρετικά ψάρια και στις όχθες της φύτρωναν τα καλύτερα καλάμια για την κατασκευή αυλών (Θεόφραστος).

Σύγχρονες αρχαιολογικές μελέτες έδειξαν ότι οι πρώτες εργασίες αποξήρανσης της λίμνης είχαν πραγματοποιηθεί κατά τον 15ο14ο αι. π.χ. και ότι ένα ασυνήθιστο μυκηναϊκό οχυρό, σε ύψωμα που πριν από την αποστράγγιση ήταν νησί, χρησίμευε πιθανώς ως κέντρο διοίκησης των επιχειρήσεων αυτών. Δυστυχώς η μετέπειτα έντονη αγροτική δραστηριότητα, αφού αποξηράνθηκε η Κωπαΐδα, κατέστρεψε, εν πολλοίς, τα θαυμάσια αυτά έργα.

Τα βασικά ορύγματα είχαν πλάτος 40 και 80 μ. και είχαν χτισμένες όχθες, που έφταναν σε μήκος τα 50 χλμ. Για την κατασκευή τους χρησιμοποιήθηκαν 250.000 κυβικά μέτρα πέτρας. Με τα ορύγματα αυτά, τα νερά οδηγούνταν από το στόμιο των ποταμών που τροφοδοτούσαν τη λίμνη στον Ευβοϊκό κόλπο. Γύρω στο 1100 π.χ., οπότε ο μυκηναϊκός κόσμος καταρρέει, ο χώρος εγκαταλείπεται.

Καμία μαρτυρία δεν υπάρχει για το οχυρό αυτό σε κλασικά κείμενα, αλλά ούτε και σε μεταγενέστερα, η πρώτη αναφορά οφείλεται στον Άγγλο ταξιδιώτη Dodwell (1819). Ο Γλας βρίσκεται απέναντι από το χωριό Κάστρο και το ύψος του κυμαίνεται από 20 έως 70 μ., με 119 μ. υψόμετρο από την επιφάνεια της θάλασσας. Το αρχαίο όνομά του δεν μας είναι γνωστό, γι’ αυτό και σήμερα χρησιμοποιείται το νεότερό του όνομα Γλας, πιθανώς παραφθορά της αρβανίτικης λέξης Κουλά, που σημαίνει κάστρο.

Εδώ δεσπόζει το κυκλώπειο, γερό και φαρδύ του τείχος (7 μ. πλάτος), του 13ου αι. π.χ., με τις τέσσερις πύλες και το συνολικό του μήκος των 3 χλμ. Η τειχισμένη επιφάνεια των 200 στρεμμάτων είναι επταπλάσια από αυτή των Μυκηνών, όμως, αντίθετα από τις συνηθισμένες μυκηναϊκές ακροπόλεις, η επιφάνεια δεν ήταν ολόκληρη οικοδομημένη και δεν χρησιμοποιήθηκε αργότερα, όπως άλλα κάστρα. Μόνο ασήμαντα λείψανα της ελληνορωμαϊκής και της βυζαντινής περιόδου έχουν διασωθεί.

Ένας, εν μέρει λιθόστρωτος, δρόμος κάνει το γύρο του χώρου, οπότε ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το τείχος, που σε μεγάλο μέρος υψώνεται πάνω από τον φυσικό οχυρό βράχο. Στο κέντρο του πλατώματος είχε οικοδομηθεί ένα διώροφο μέλαθρον, χωρισμένο σε δύο ξεχωριστές κατοικίες με μικρά δωμάτια. Η κεραμική που βρέθηκε εδώ είναι κυρίως οικιακής χρήσης. Σε μικρή απόσταση υπήρχαν δύο άλλα μεγάλα κτίρια, ίσως διοικητήριο και αποθήκες. Ο ανασκαφέας καθηγητής Σπύρος ιακωβίδης εικάζει πως το οχυρό αυτό είχε δημιουργηθεί για την επίβλεψη των αποστραγγιστικών έργων και την αποθήκευση αγροτικών αγαθών.


Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι όλα σχεδόν τα κτίρια ήταν διακοσμημένα με τοιχογραφίες, θραύσματα των οποίων μαρτυρούν για την προσεγμένη κατασκευή, τα περίτεχνα σχέδια και τα αρμονικά τους χρώματα. Ανασκαφές έχουν γίνει από παλιά, αλλά μόνο ο καθηγητής Σπύρος ιακωβίδης προέβη σε δημοσίευση (Σ. Ιακωβίδης, Γλας Ι. Η ανασκαφή 19551961, Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία Αθήνα 1989, και του ιδίου, Γλας ΙΙ. Η ανασκαφή 19811991, Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, Αθήνα 1998. Έχει εκδοθεί και ένας τόμος στα αγγλικά. Ένας τρίτος τόμος αναμένεται να κυκλοφορήσει, με μελέτη των τοιχογραφιών από τον Χρήστο Μπουλώτη).

Βιβλιοθήκες που άλλαξαν τον κόσμο.Η ιστορία τους και η επιρροή τους στον δυτικό πολιτισμό

Aπό τον Κ. Στάικο
από Archaeology newsroom -

   Η Αλεξάνδρεια ήταν το πιο πολυσύχναστο μεσογειακό λιμάνι από τον 3ο έως τον 1ο αι. π.Χ. Κάθε εμπορικό πλοίο όμως που έδενε στο λιμάνι έπρεπε να περάσει μια ασυνήθιστη δοκιμασία: μια επιτροπή ανέβαινε στο πλοίο και το ερευνούσε, για να δει αν μετέφερε παπύρινα βιβλία! Είτε αυτά ήταν ιδιωτικά και βρίσκονταν στις αποσκευές των επιβατών είτε ήταν της αποστολής: βιβλία, λ.χ. του καπετάνιου με σκίτσα, περιγραφές, γεωγραφικές πληροφορίες.



Αντίθετα όμως με όσα συνέβαιναν σε άλλες περιπτώσεις, η επιτροπή δεν έψαχνε βιβλία για να τα καταστρέψει. Γινόταν κατάσχεσή τους προκειμένου να κοσμήσουν τη θρυλική Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Στη θέση τους, οι Αλεξανδρινοί έδιναν στους ιδιοκτήτες των παπύρων αντίγραφα. Κρατούσαν εκείνοι τα πρωτότυπα, προκειμένου να περιορίσουν την πιθανότητα λαθών στην αντιγραφή. Και τους ενδιέφεραν τα πάντα.



«Ποτέ στην ιστορία του πολιτισμού, κανενός πολιτισμού, δεν είχε υπάρξει, έως τη δημιουργία της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, μια τόσο υπερφιλόδοξη σύλληψη: να δημιουργηθεί δηλαδή μια βιβλιοθήκη που να θησαυρίζει όλη τη γραμματεία του παρελθόντος στον τότε γνωστό κόσμο, σε όλες τις εθνικές γλώσσες αλλά και σε μεταφράσεις, όπως και σε ποικίλες εκδόσεις, ώστε να καταλήγουν οι ειδικοί στην κατά το δυνατόν πιο αξιόπιστη έκδοση», λέει στα «Νέα» ο αρχιτέκτονας και ιστορικός του βιβλίου Κωνσταντίνος Στάικος.



«Προϊστάμενοι της Βιβλιοθήκης ήταν οι άριστοι φιλόλογοι της εποχής», συνεχίζει. «Εκείνοι ήταν άλλωστε που επέβαλαν και τη στίξη. Ο βιβλιογραφικός πλούτος ταξινομήθηκε με τους “πίνακες” που συνέταξε ο ποιητής Καλλίμαχος, ο λεγόμενος και “χαλκέντερος”. Πρόκειται για την πρώτη πλήρη βιβλιοθηκονομική τάξη. Κάθε παπύρινος ρόλος είχε τον τίτλο του, πληροφορίες για το όνομα του συγγραφέα, τον αριθμό του συνόλου των παπύρων του έργου. Από τον ελληνικό κόσμο πρέπει να είχαν τα πάντα. Ήταν πάντως μια κλειστή Ακαδημία με επικεφαλής ιερέα. Και η τελειομανία τους ήταν παροιμιώδης».



Ο Κωνσταντίνος Στάικος συνέγραψε την πεντάτομη «Ιστορία της βιβλιοθήκης στον δυτικό πολιτισμό», της οποίας ο πέμπτος τόμος, που αφορά τις βιβλιοθήκες της Αναγέννησης («Από τον Πετράρχη στον Μιχαήλ Αγγελο»), κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες. Έχοντας ανασυγκροτήσει, ως αρχιτέκτονας βιβλιοθηκών, τόσο τις πατριαρχικές βιβλιοθήκες όσο και τη Βιβλιοθήκη της Μονής της Πάτμου, ο Κωνσταντίνος Στάικος απέκτησε και διεθνή φήμη ως ιστορικός του βιβλίου όταν εξέδωσε σε έναν από τους πλέον εξειδικευμένους και έγκυρους σε θέματα ιστορίας βιβλίου εκδοτικούς οίκους, τον Oak Knoll Press που εδρεύει στο Νιου Καστλς του Ντελαγουέρ στις ΗΠΑ, το έργο του «The Great Libraries» — έργο αναφοράς πλέον που μνημονεύεται σε κάθε σχετική βιβλιογραφία.



Στον ελληνικό κόσμο, μας λέει, πέρα από τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, υπάρχει ένα ακόμη μεγάλο —προγενέστερο— κεφάλαιο που έχει να κάνει με την ιστορία των βιβλιοθηκών: είναι ο Αριστοτέλης και η εποχή του. Και τα δύο αυτά κεφάλαια συνδέονται, πάντως, το καθένα με τον τρόπο του, με τον Αλέξανδρο. Διότι ο Αριστοτέλης, ως δάσκαλος του Αλέξανδρου, τον ώθησε ενδεχομένως να φθάσει να οραματιστεί πρώτος μια αυτοκρατορική, πανεθνική βιβλιοθήκη. Έδωσε μάλιστα εντολή να μεταφράζονται στα ελληνικά κείμενα κατακτημένων λαών από ελληνομαθείς αυτόχθονες ώστε να συγκεντρώνεται και η πολιτιστική παράδοση και η ιστορία των επαρχιών της αυτοκρατορίας του. «Με αυτόν τον τρόπο σώθηκε η φιλοσοφία του Ζωροάστρη και πέρασε ξανά, από τα ελληνικά, στους Πέρσες», λέει ο Κωνσταντίνος Στάικος.



Ταυτόχρονα, ο Αριστοτέλης αλλά και ο Πλάτωνας ήταν εκείνοι που συγκρότησαν τις πρώτες βιβλιοθήκες φιλοσοφικού και πανεπιστημιακού χαρακτήρα, όπου συγκεντρώθηκε η προσωκρατική παράδοση. Αργότερα οι Σοφιστές τις επέκτειναν, περνώντας το βιβλίο στην εκπαίδευση και στη μάθηση. Ο Αριστοτέλης ήταν εξάλλου εκείνος που ζήτησε το 338 από τον Λυκούργο να φτιάξει στην Αθήνα βιβλιοθήκη με τα αυθεντικά κείμενα των τραγικών. «Αργότερα οι Πτολεμαίοι πήραν τα πρωτότυπα και άφησαν αντίγραφα», εξηγεί ο μελετητής της ιστορίας του βιβλίου.



Βιβλία στα χρόνια των διωγμών

Σε έναν περίπατό του ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναγκάστηκε να πετάξει ένα βιβλίο που κρατούσε στο ποτάμι. Είχε δει να πλησιάζουν δύο στρατιώτες και η εποχή του δεν ήταν παράδεισος για τους βιβλιόφιλους. Αυτό που φοβήθηκε περισσότερο ήταν ότι το περιεχόμενο του συγγράμματος που κρατούσε μπορούσε να παρερμηνευθεί και οι στρατιώτες να τον συλλάβουν ως αιρετικό!



«Η αντιπαλότητα εθνικών και χριστιανών είχε φτάσει σε επίπεδα αδιανόητα», λέει στα «Νέα» ο Κωνσταντίνος Στάικος, ο οποίος ολοκλήρωσε πρόσφατα την άνω των 2.300 σελίδων πεντάτομη «Ιστορία της βιβλιοθήκης στον δυτικό πολιτισμό». «Το βιβλίο τότε αποτελούσε ομολογία πίστης ή μη πίστης. Οι εθνικοί υποχρέωναν τους χριστιανούς να καίνε τα Ευαγγέλια και οι χριστιανοί τους πλήρωναν με το ίδιο νόμισμα: αν κάποιοι θησαύριζαν στο σπίτι τους κείμενα των εθνικών —μαθηματικά, αστρονομικά, φιλοσοφικά—, όλα αυτά κατέληγαν στην πυρά μαζί με τους ιδιοκτήτες τους».



Η επικράτηση του χριστιανισμού άλλαξε άλλωστε τα δεδομένα τόσο της ιστορίας του βιβλίου και των βιβλιοθηκών όσο και της ιστορίας της παιδείας γενικότερα. «Η παιδεία των εθνικών, αν δεν τελούσε υπό διωγμό —τα νεοπλατωνικά συστήματα ήταν προς αφανισμό—, στην καλύτερη των περιπτώσεων συμπτύχθηκε σε επιτομές», εξηγεί. «Η αρχαία γνώση περνούσε πλέον στη χριστιανική εκπαίδευση με τη μορφή μικροεπιτομών —εγχειριδίων με σκόρπια στοιχεία— και η παιδεία, που πέρασε στη δικαιοδοσία μοναστηριακών κύκλων, βασιζόταν κυρίως στη Βίβλο. Η αριστοτελική ηθική περνάει μόνο μέσα από τα κείμενα των βίων των αγίων».



Όλα αυτά έδωσαν το στίγμα της παιδείας που επικράτησε για αρκετούς αιώνες. «Οι χριστιανοί δεν χρησιμοποίησαν κανένα από τα μνημειακά κτίσματα-βιβλιοθήκες του ρωμαϊκού παρελθόντος. Είτε τα έκαψαν, είτε τα μετέτρεψαν σε στάβλους, είτε απλώς τα απέκοψαν από τον ιστό της κοινωνικής ζωής κάθε πόλης», λέει.



Οι Ρωμαίοι είχαν αναπτύξει μεγάλο δίκτυο βιβλιοθηκών. «Η μεγάλη καινοτομία της ρωμαϊκής περιόδου ήταν ο θεσμός της διπλοβιβλιοθήκης», λέει ο Κωνσταντίνος Στάικος. «Είτε με χωριστά τμήματα είτε ακόμη και με δίδυμα κτίρια, οι Ρωμαίοι είχαν παράλληλες βιβλιοθήκες στα λατινικά και στα ελληνικά προκειμένου να εξισώσουν τα λατινικά με τα ελληνικά γράμματα. Η αρχή έγινε με την πρώτη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Ρώμης (38 π.Χ.), εμπνεύσεως του Ιουλίου Καίσαρα, η οποία ολοκληρώθηκε όμως μετά τη δολοφονία του. Πρόκειται για μεγάλη καινοτομία στην ιστορία των βιβλιοθηκών: δύο παράλληλες βιβλιοθήκες για δύο παράλληλους πολιτισμούς. Και είναι απίστευτο ότι ο θεσμός επεκτάθηκε σε κάθε πόλη: βιβλιοθήκες σε ναούς, αγορές, θέρμες, γυμνάσια, σχολεία· βιβλιοθήκες δημόσιες, αυτοκρατορικές ή και αναθηματικές, όπως του Κέλσου στην Έφεσο».



Στη χριστιανική Ευρώπη τα πράγματα άρχισαν να επιστρέφουν στην αγάπη για τα γράμματα των αρχαίων Ρωμαίων και Ελλήνων, με τη δημιουργία των πρώτων πανεπιστημίων: της Σορβόννης το 1260, του Σαλέρνο, της Μπολόνια. Στην Ανατολή, πάντως, το «πανεπιστήμιο» εξακολούθησε να λειτουργεί σε μοναστηριακά κέντρα, αλλά και με εμπνευσμένους κοσμικούς δασκάλους, όπως ο Μετοχίτης. «Την αλλαγή τη βλέπουμε σταδιακά από τον 10ο αιώνα και μετά», λέει ο Κωνσταντίνος Στάικος. «Φως στους λεγόμενους “σκοτεινούς αιώνες” του Βυζαντίου δίνει η Βιβλιοθήκη του Πατριάρχου Φωτίου Α’, σύγγραμμα στο οποίο καταγράφονται όσα βιβλία συνάντησε ο ίδιος σε μοναστηριακές συλλογές, βιβλία εντελώς ξεχασμένα έως τότε», λέει.



Και συνεχίζει: «Δεν είναι εθνικιστικό να πει κανείς ότι η ουμανιστική φιλοσοφία που έθρεψε την Αναγέννηση οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στη νέα διάδοση της ελληνικής γλώσσας και την υποδοχή της από τους Ιταλούς. Τον 14ο αι. στη Δύση ελάχιστοι γνώριζαν στοιχειώδη ελληνικά. Είναι η συστηματική διδασκαλία τους από το 1397, στην έδρα του Studium της Φλωρεντίας, που οδηγεί στην αναστήλωση του σκηνικού του 4ου αι. Από εκεί βγήκαν σημαντικοί ελληνιστές που μελέτησαν ξανά τα έργα της αρχαιότητας από το πρωτότυπο. Και από την εποχή του Πετράρχη η προσωπική βιβλιοθήκη γίνεται και πάλι ένα εργαλείο για τον ποιητή, τον ιστορικό, τον λογοτέχνη, τον επιστήμονα. Γίνεται ο αχώριστος σύντροφός του. Ο Πλάτωνας ανακαλύπτεται ξανά. Η πλατωνική φιλοσοφία αποκτά μια νέα ακαδημία στη Φλωρεντία από την οποία περνούν όλοι οι διάσημοι στοχαστές της Ιταλίας αλλά και του Βορρά, με προεξάρχοντα τον Έρασμο. Οι διπλοβιβλιοθήκες κάνουν την εμφάνισή τους ξανά —όπως των Μεδίκων που σχεδίασε ο Μιχαήλ Άγγελος— και η Εκκλησία μπαίνει σε τροχιά μιας ελληνορωμαϊκοχριστιανικής σύγκλισης».



«Αναλώσιμη η σημερινή παιδεία»

«Η Αναγέννηση, μέσα από το βιβλίο, έθρεψε τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο και το έργο του», λέει ο ιστορικός του βιβλίου Κωνσταντίνος Στάικος. «Αυτή είναι η μεγάλη συνεισφορά της στην ανθρωπότητα. Σήμερα, πάλι, η ουμανιστική παράδοση δεν είναι μόνο υπό διωγμόν. Ακόμα χειρότερα, είναι απλώς… άγνωστη. Η ουμανιστική συνείδηση είναι σε ελεύθερη πτώση, συνθλίβεται από την αντίληψη της παιδείας της επιτομής που προάγει κάτι πιο αναλώσιμο και εύπεπτο. Υπάρχει άγνοια των επιπτώσεων. Δεν μας οδηγεί κανένας. Πηγαίνουμε απλώς, χωρίς ανάχωμα σε οτιδήποτε. Και κανείς δεν έχει τη δύναμη να εκφράσει άλλη φωνή. Αλλά βασικός παρονομαστής στην παιδεία είναι η ισχυρή συνείδηση», καταλήγει.



Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Οι 10 µεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Ελλάδα το 2011



Archaeology newsroom - Δευτέρα, 9 Ιανουαρίου 2012
Η αρχαία ιστορία γράφτηκε σε διάρκεια αιώνων, η αναζήτηση όµως των τεκµηρίων της δεν είναι κάτι που ακολουθεί χρονολογική σειρά ούτε κατευθύνεται από τις βουλές των επιστηµόνων, που άλλοτε µπορεί να πασχίζουν επί χρόνια για ένα εύρηµα χωρίς επιτυχία, άλλοτε – τύχη αγαθή – να το ανακαλύπτουν και άλλοτε να είναι ένα απρόσµενο αλλά σπουδαίο γεγονός.

Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, η οικονοµική δυσπραγία στενεύει τα περιθώρια της αρχαιολογικής έρευνας, άρα και των αποτελεσµάτων, κάτι που δεν είναι κρυφό ότι συµβαίνει τα τελευταία χρόνια. Αλλά παρά τους περιορισµούς αυτούς σηµαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις υπήρξαν σε όλη τη χώρα µε ευρήµατα που θα µπορούσαν να στηρίξουν ολόκληρα µουσεία. Ενα έργο τεράστιο σε πλούτο και σηµασία, που διευρύνει τη γνώση του παρελθόντος αλλάζοντας σε κάποιες περιπτώσεις και τα ως τώρα ισχύοντα. Η Ελλάδα είναι πρώτη στον τοµέα αυτόν και η απόδειξη ακολουθεί.

Η επιλογή των δέκα σηµαντικών ανακαλύψεων που παρουσιάζει «Το Βήµα» θα µπορούσε κάλλιστα να διευρυνθεί σε 20 ή και περισσότερα, γι’ αυτό και η κατάταξη δεν έχει γίνει µε σειρά σπουδαιότητας. Αυτό θα το κάνει η µελέτη τους και ο χρόνος.

1. Ξύλινο ειδώλιο 2.500 χρόνων

Ειδώλιο γυναίκας που κατασκευάστηκε από ξύλο πριν από 2.500 χρόνια αλλά έφθασε ατόφιο ως σήµερα έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι στο ιερό της Αρτέµιδος στη Βραυρώνα. Το εύρηµα είναι εντυπωσιακό, δεδοµένου ότι το ξύλο σπανιότατα διατηρείται µέσα στον χρόνο, αν και η περιοχή της Βραυρώνας λόγω του υγρού εδάφους της συντελεί σε αυτό. Η ανακάλυψη έγινε κατά τις εργασίες κατασκευής αποστραγγιστικού φρέατος στον αρχαιολογικό χώρο, όπου εντοπίστηκε άγνωστος αποθέτης του ιερού. Μαζί µε την πεπλοφόρο µορφή µε την περίτεχνη, βοστρυχωτή κόµµωση αποκαλύφθηκαν δύο ξύλινες σόλες υποδηµάτων µε τη διακόσµησή τους από εγχάρακτα µοτίβα, ξύλινα τµήµατα αγγείων, όπως επίσης δύο χάλκινα κάτοπτρα και άλλα αντικείµενα, όλα του 5ου αιώνα π.Χ.

2. Μινωική ιερογλυφική γραφή στον Βρύσινα

Μια τετράπλευρη σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη που φέρει χαραγµένα επάνω της σηµεία της µινωικής ιερογλυφικής γραφής αποτελεί το µοναδικό ως τώρα εύρηµα της αρχαιότερης γραφής των Μινωιτών στη ∆υτική Κρήτη. Η σφραγίδα βρέθηκε σε µινωικό «ιερό κορυφής» του όρους Βρύσινα σε υψόµετρο 858 µέτρων και µαζί της περισσότερα από 800 ανθρωπόµορφα ειδώλια και πολλά άλλα αναθήµατα που χρονολογούνται στην Παλαιοανακτορική περίοδο (1900-1700 π.Χ.) ως την αρχή της Νεοανακτορικής (1700-1500 π.Χ.).

Η ανασκαφή συνεχίζεται, ήδη όµως οι αρχαιολόγοι κυρία Ιρις Τζαχίλη και Ελένη Παπαδοπούλου θεωρούν ότι ο Βρύσινας είναι το σηµαντικότερο ιερό κορυφής για τη ∆υτική Κρήτη.

3. Μαυροπηγή Εορδαίας: Άνθρωποι και ζώα μαζί στο θάνατο

Άνθρωποι που τάφηκαν µε τα ζώα τους ολόγυρά τους! Το εύρηµα προήλθε από τη Μαυροπηγή της Εορδαίας, όπου αποκαλύφθηκε µικρό νεκροταφείο του 6ου αιώνα π.Χ. µε ενταφιασµούς 11 ανθρώπων και 16 ζώων – άλογα, σκύλοι, βοοειδή και ένας χοίρος – τα οποία είχαν τοποθετηθεί περιµετρικά των ανθρώπινων ταφών. Η ιδιαιτερότητα του νεκροταφείου, όπως είπε η ανασκαφέας δρ Γεωργία Καραµήτρου-Μεντεσίδη, συνίσταται στο γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται στην περιοχή της Κοζάνης και των Γρεβενών αυτό το έθιµο.

Οι άνδρες είχαν ταφεί µε τα σιδερένια τους µαχαίρια και αιχµές δοράτων, ενώ τρεις γυναίκες έφεραν χάλκινα σκουλαρίκια, καθώς και χάλκινα βραχιόλια στους βραχίονες αλλά και στα κάτω άκρα.

4. Θεός ή αυτοκράτορας;

Μαρµάρινο, σε µέγεθος λίγο µεγαλύτερο από το φυσικό, το άγαλµα που αποκαλύφθηκε στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου ενώ γίνονταν εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο του µνηµείου έρχεται από τους αυτοκρατορικούς ρωµαϊκούς χρόνους για να επιβεβαιώσει την ισχύ και την αξία της κλασικής πλαστικής παράδοσης µέσα στους αιώνες. Πρόκειται για ένα εξαιρετικής ποιότητας αντίγραφο έργου του 4ου αιώνα π.Χ. από το εργαστήρι του µεγάλου αργείου γλύπτη Πολύκλειτου το οποίο παρίστανε τον θεό Ερµή και αγαπήθηκε τόσο που να επαναληφθεί αργότερα από πολλούς καλλιτέχνες. Εικάζεται µάλιστα ότι φιλοτεχνήθηκε πιθανόν τον 2ο αιώνα µ.Χ. , όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός επισκέφθηκε την Επίδαυρο

5. Ίκλαινα Μεσσηνίας: Η αρχαιότερη ευρωπαϊκή επιγραφή

Είναι η αρχαιότερη επιγραφή που έχει βρεθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος και είναι ελληνική. Πρόκειται για την επιγραφή µιας πήλινης πινακίδας σε Γραµµική Β που γράφηκε πριν από 3.500 χρόνια και βρέθηκε στην Ίκλαινα της Μεσσηνίας από τον αρχαιολόγο κ. Μιχάλη Κοσµόπουλο, ο οποίος ανασκάπτει ένα µυκηναϊκό µέγαρο µε πελώριους αναληµµατικούς τοίχους, τοιχογραφίες και αποχετευτικό σύστηµα. Η χρονολόγηση της πινακίδας πολύ πριν από τις ως τώρα γνωστές αλλάζει πολλά δεδοµένα στη γνώση µας για τη χρήση της Γραµµικής Β αλλά και για την εξάπλωση της γραφής.

6. Ελεύθερνα: Το «μάτι του Τουταγχαµών»

Ενα µικρό, χρυσό αντικείµενο που αναπαριστά ένα ανθρώπινο µάτι πανοµοιότυπο µε αυτό της χρυσής, νεκρικής µάσκας του Τουταγχαµών βρέθηκε µέσα σε ταφικό πίθο στη νεκρόπολη της Αρχαίας Ελεύθερνας στην Κρήτη. Σε φυσικό µέγεθος και µε το χαρακτηριστικό «αιγυπτιακό µπλε» ολόγυρά του, φορούνταν ως επιθωράκιο κόσµηµα (pectoral) από µία εκ των τριών γυναικών του οικογενειακού τάφου του 8ου-7ου αιώνα π.Χ., όπως είπε ο ανασκαφέας, καθηγητής κ. Νίκος Σταµπολί δης. Αλλά και το ένδυµα της γυναίκας ήταν καταστόλιστο από χρυσά ελάσµατα, ενώ στον ίδιο πίθο υπήρχε µαζί µε άλλα αντικείµενα και µια µεγάλη χάντρα από ορεία κρύσταλλο µε χαραγµένο πλοίο µε τετράγωνο πανί σαν αυτά που ταξίδευαν στον Νείλο.

7. Οι «Ομηρικές ταφές» στη Χλόη Βελεστίνου

Θολωτοί, οικογενειακοί τάφοι που χρησιµοποιήθηκαν για πολλές γενιές (από τον 10ο ως τον 8ο αιώνα π.Χ.) ήρθαν στο φως στην περιοχή της Χλόης Βελεστίνου µε πλούσια κτερίσµατα αλλά ακόµη και ορισµένους από τους νεκρούς στη θέση τους. Κοσµή µατα και άλλα αντικείµενα, όπως τριχολαβίδες και τσιµπιδάκια για καλλωπισµό, όπλα (σιδερένια ξίφη µε λαβές από αλάβαστρο, µαχαιρίδια και εγχειρίδια), χάλκινες φιάλες, που χρησίµευαν ως αγγεία πόσης, συνόδευαν τους νεκρούς, όπως είπε η αρχαιολόγος κυρία Αργυρούλα ∆ουλγέρη-Ιντζεσίλογλου. Αυτοί οι κυκλικοί τάφοι αποτελούν τµήµα του µεγάλου νεκροταφείου των αρχαίων Φερρών και, καθώς σήµερα πλέον βρίσκονται δίπλα στη νέα Εθνική oδό, έξι από αυτούς θα γίνουν επισκέψιµοι.

8. Ο χάλκινος Μινωίτης από τη Ζώμινθο

Χάλκινο ειδώλιο στην τελετουργική «στάση του αποσκοπείν», που χρονολογείται στο 1600 π.Χ., σφραγίδες, κοσµήµατα, τελετουργικά αγγεία, όπλα, χρυσό έλασµα (1700 π.Χ.) µε χαραγµένο επάνω του µινωικό πλοίο βρίσκονται µεταξύ των ευρηµάτων της ανασκαφής στη Ζώµινθο του Ψηλορείτη. Αυτό το ιδιότυπο µινωικό κέντρο πάνω στα βουνά, που δεν ήταν απλώς ένας σταθµός προς το Ιδαίο Αντρο ούτε µόνον ο προµηθευτής της Κνωσού σε µαλλί και άλλα ζωικά προϊόντα και που όµοιό του δεν έχει ανασκαφεί ως τώρα στην Κρήτη, ανοίγει νέους δρόµους για την έρευνα και τη µελέτη της διάρθρωσης του µινωικού κόσµου, όπως λέει η αρχαιολόγος κυρία Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη .

9. Δεσποτικό: Ένα νησί γεμάτο Κούρους

Κούροι σµιλεµένοι σε παριανό µάρµαρο έρχονται στο φως κατά τµήµατα – κυριολεκτικώς – στο ιερό του Απόλλωνα που βρίσκεται στην έρηµη σήµερα νησίδα ∆εσποτικό κοντά στην Αντίπαρο. Κατεστραµµένοι (άγνωστο για ποιον λόγο) ή τεµαχισµένοι επίτηδες προκειµένου να χρησιµοποιηθούν ως δοµικά στοιχεία σε εποχές µεταγενέστερες της Αρχαϊκής, οπότε φιλοτεχνήθηκαν, βρέθηκαν από τον αρχαιολόγο κ. Γιάννο Κουράγιο άλλοτε στο κατώφλι θύρας, άλλοτε εντοιχισµένοι σε τοίχο κτιρίου του ιερού και άλλοτε «χτισµένοι» στον περίβολο ενός σύγχρονου µαντριού! Περί τα 60 τµήµατα γλυπτών έχουν εντοπισθεί ως τώρα και µεταξύ τους πέντε κεφαλές Κούρων, µία Κόρης, περισσότεροι από δέκα κορµοί και περί τις 30 βάσεις για γλυπτά.

10. Ο μεγαλύτερος ναός της Κρήτης

Ο µεγαλύτερος ίσως σε µέγεθος αρχαίος ναός στην Κρήτη εντοπίστηκε στην κορυφή του λόφου Κεφάλα στην περιοχή των Γουρνών. Σύµφωνα µε τον αρχαιολόγο κ. Νίκο Παναγιωτάκη, ο ναός ήταν αφιερωµένος στην Αρτέµιδα Σκοπελίτιδα και είχε διαστάσεις 52Χ19,60 µέτρα. Σήµερα σώζονται ελάχιστα κατάλοιπα, κατά τον ίδιο όµως υποδεικνύουν την ύπαρξη σπουδαίου λατρευτικού κέντρου που ήταν άγνωστο ως τώρα από τις αρχαίες πηγές (αν και ο Παυσανίας αναφέρει κάποιο ιερό αφιερωµένο στην Αρτεµη). Το ιερό ανήκε πιθανώς στη Χερσόνησο, που η στενή σχέση της µε τη θεά Αρτεµη µαρτυρείται από διάφορες πηγές.

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

5 ΙΟΥΝΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Εξ αφορμής του εορτασμού στις 5 Ιουνίου της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, αξίζει να αναφερθούμε στη μεγαλύτερη συλλογική προσπάθεια προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος που έχει αναληφθεί σε παγκόσμιο επίπεδο: είκοσι χρόνια μετά την ομόφωνη έγκριση από όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης της Οδηγίας με την οποία θεσπίστηκε η Natura (η επέτειος εορτάστηκε στις 21 Μαΐου), έχουν πραγματοποιηθεί αληθινά άλματα στην ανακοπή της καταστροφής της βιοποικιλότητας, ενώ ορισμένοι οικότοποι δείχνουν να αποκαθίστανται, όπως εκτιμούν οι υπηρεσίες της Ενωσης. Πληθυσμοί που είχαν βρεθεί στα πρόθυρα της εξαφάνισης, αναγεννώνται, ενώ περιοχές σπάνιας χλωρίδας που κινδύνευαν με αφανισμό σε ποσοστό ακόμα και 90% τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας.




Σήμερα, στο πλαίσιο της Οδηγίας, προστατεύεται το 18% του εδάφους της ΕΕ, κάτι που ισοδυναμεί σε μέγεθος με τη Γερμανία, την Πολωνία και την Τσεχία μαζί. Προστατεύονται επίσης 200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιων ζωνών. Το δίκτυο Natura περιλαμβάνει περισσότερες από 26.000 περιοχές και προστατεύει πάνω από 1.000 είδη και γύρω στους 230 πολύτιμους οικότοπους. Η οικονομική αξία των παρεχόμενων υπηρεσιών των οικοσυστημάτων εκτιμάται σε 200-300 δισ. ευρώ ετησίως, απείρως περισσότερα από όσα ξοδεύτηκαν για την προστασία τους.



Η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ σε ό,τι αφορά το μέγεθος της έκτασης που έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη. Στο δίκτυο Natura έχουν ενταχθεί 419 περιοχές, συνολικής έκτασης 4,2 εκατ. εκταρίων (42 εκατ. στρεμμάτων), που αντιστοιχούν στο 27% του χερσαίου τμήματος της χώρας και στο 6,5% της θαλάσσιας περιοχής.







Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Πρωτιά στην εξοικονόμηση ενέργειας




Μείωση κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση κατά 6,16% πέτυχε η χώρα μας. Πρώτη σε συμμετοχές τόσο σε αναλογία πληθυσμού όσο και σε απόλυτους αριθμούς



Στην κορυφή της τελικής κατάταξης του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος εξοικονόμησης ενέργειας βρίσκεται η Ελλάδα. Ο διαγωνισμός, στον οποίο συμμετείχαν 10 κράτη της «γηραιάς ηπείρου», προσέλκυσε περισσότερα από 8.000 νοικοκυριά, τα οποία προσπάθησαν να επιτύχουν την υψηλότερη εξοικονόμηση ενέργειας στο σπίτι τους υιοθετώντας προτεινόμενα μέτρα περιβαλλοντικών οργανώσεων και ειδικών επιστημόνων. Οι επιδόσεις τους καταγράφονταν σε ειδική ιστοσελίδα και τα τελικά αποτελέσματα ανέδειξαν τη νικήτρια εθνική ομάδα. Παράλληλα, διακρίθηκαν τα νοικοκυριά που κατόρθωσαν να περιορίσουν την κατανάλωση ενέργειας περισσότερο από ό,τι άλλες οικογένειες στην πατρίδα τους.

Η χώρα μας αναδείχθηκε πρώτη σε συμμετοχές τόσο σε αναλογία πληθυσμού όσο και σε απόλυτους αριθμούς, αφού στο πρωτάθλημα δήλωσαν συμμετοχή 2.845 νοικοκυριά έναντι 1.888 της Γερμανίας, η οποία ήταν η δεύτερη σε συμμετοχές χώρα.

Η εντυπωσιακή ανταπόκριση των Ελλήνων αντικατοπτρίζεται και σε ένα ακόμη στοιχείο: Εκτός από εκείνους που συμμετείχαν στον διαγωνισμό -ο οποίος διήρκεσε 13 μήνες-, περισσότερα από 25.000 άτομα αναζήτησαν τις συμβουλές περιορισμού της ενεργειακής σπατάλης που παρείχε η ιστοσελίδα της εκστρατείας.



Πρωταθλήτρια στην εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας ανακηρύχθηκε η Βουλγαρία με ποσοστό 13,62%, ενώ δεύτερη κατετάγη η Ελλάδα με μείωση της κατανάλωσης κατά 10,52%.

Την πρωτιά κατέκτησε η χώρα μας στην εξοικονόμηση ενέργειας θέρμανσης, με μείωση της κατανάλωσης κατά 6,16%. Ακολουθεί η Μεγάλη Βρετανία με ποσοστό 4,84%, ενώ έπονται η Δανία και η Γερμανία.

«Η εξοικονόμηση ενέργειας είναι σήμερα επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς είναι ο ιδανικός τρόπος να συμβάλουν οι πολίτες στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή, εξοικονομώντας ταυτόχρονα σημαντικά χρηματικά ποσά», σχολίασε ο κ. Μιχάλης Πρόδρομου, συνεργάτης -για θέματα κλιματικής αλλαγής και ενέργειας- της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, η οποία είχε την ευθύνη για τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος στην Ελλάδα. «Μέσα στο καταθλιπτικό κλίμα της κρίσης, τέτοιες εξελίξεις μάς δίνουν μια ελπιδοφόρα εικόνα για τη δύναμη της ελληνικής κοινωνίας να κατακτά θετικές πρωτιές σε σημαντικά ζητήματα ποιότητας ζωής και προστασίας του περιβάλλοντος», συμπλήρωσε ο κ. Προδρόμου.

Τα νοικοκυριά που πέτυχαν τη μεγαλύτερη εξοικονόμηση ενέργειας σε εθνικό επίπεδο και η νικήτρια ελληνική ομάδα θα βραβευθούν σε ειδική εκδήλωση που θα λάβει χώρα στις Βρυξέλλες στις 18 Ιουνίου. Η απονομή των βραβείων θα γίνει από μέλη του Ευρωκοινοβουλίου και η τελετή θα αποτελέσει τμήμα της «ευρωπαϊκής εβδομάδας βιώσιμης ενέργειας».

Κατερίνα Ροββά

rovva@pegasus.gr

Φεστιβάλ Αθηνών: Ματαιώσεις και στην Επίδαυρο



Της Όλγας Σελλά

Ξεκίνησε δύσκολα, αλλά φαίνεται ότι συνεχίζεται ακόμα δυσκολότερα η φετινή χρονιά για το Φεστιβάλ Αθηνών. Ετσι, μετά τις ακυρώσεις σημαντικών ξένων θεατρικών και χορευτικών παραστάσεων από το πρόγραμμα της Πειραιώς 260, σήμερα ήρθε και η ματαίωση παράστασης από το Φεστιβάλ Επιδαύρου. Το Φεστιβάλ Αθηνών ανακοίνωσε ότι η παράσταση του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ) Ηλέκτρες, βασισμένη στη μορφή της Ηλέκτρας μέσα από το έργο των τριών τραγικών, σε σκηνοθεσία του ισραηλινού Χανάν Σνιρ, που επρόκειτο να παρουσιαστεί στις 27 και 28 Ιουλίου δεν πρόκειται να γίνει. Η παρουσία της στην Επίδαυρο ματαιώνεται. Στη θέση της, τις ίδιες ημερομηνίες, θα παρουσιαστεί η παραγωγή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου «Εκκλησιάζουσες», του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που επρόκειτο να κλείσει τα φετινά Επιδαύρια στις 17 και 18 Αυγούστου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του κυπριακού Τύπου, ο ΘΟΚ επικαλέστηκε οικονομικό συμμάζεμα και αβέβαια έσοδα από τις παραστάσεις. «Αν και ήμασταν έτοιμοι να προβάλουμε δυναμικά την παρουσία μας στην Επίδαυρο μέσω των τοπικών ΜΜΕ, αξιολογώντας τα δεδομένα αποφασίσαμε πως δεν θα προλαβαίναμε να προωθήσουμε όπως έπρεπε την παράσταση, ώστε να πείσουμε τους θεατρόφιλους να δουν τη δική μας και όχι κάποια άλλη παράσταση στο φεστιβάλ. Δεδομένης μάλιστα της οικονομικής κρίσης, οπότε το κοινό ζυγίζει τις επιλογές του διπλά και τριπλά και συνυπολογίζει τα εισιτήριά του, τη βενζίνη και τη διανυκτέρευσή του στην Επίδαυρο», δήλωσε ο διευθυντής του ΘΟΚ Γ. Παπαγεωργίου στην κυπριακή εφημερίδα «Ο Πολίτης». Επίσης ο διευθυντής του ΘΟΚ, ενημέρωσε τηλεφωνικά τον διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών, Γιώργο Λούκο.

Κι αν μέχρι στιγμής είχαμε ακυρώσεις παραστάσεων που θα έρχονταν από άλλες χώρες (του ΘΟΚ συμπεριλαμβανομένου), σήμερα ανακοινώθηκε από το Φεστιβάλ Αθηνών και η ακύρωση δύο ελληνικών παραγωγών. Η πρώτη είναι η παράσταση «Αμόκ» του Δημήτρη Κουρτάκη (θα τη βλέπαμε στις 17 και 18 Ιουλίου). Η δεύτερη είναι η παράσταση «Καρέκλες» του Ιονέσκο, σε σκηνοθεσία Ευριπίδη Λασκαρίδη με πρωταγωνιστές τους Ολια Λαζαρίζου και Δημήτρη Καταλειφό. Η παρουσίασή της στο Φεστιβάλ ματαιώνεται και στη θέση της θα παρουσιαστή το έργο «Οσμωση» επίσης σε σκηνοθεσία Ευριπίδη Λασκαρίδη.

Ας ελπίσουμε ότι το ντόμινο των ακυρώσεων θα σταματήσει εδώ και ότι το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει τις προτάσεις των Ελλήνων (κυρίως) καλλιτεχνών τόσο στην Αθήνα όσο και στην Επίδαυρο.

www.kathimerini.gr





Νεες εκδοσεις






ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ

LUC FERRY
Homo Aestheticus
μετ. Χαρά Μπακονικόλα, Φώτης Σιατίστας
επιμ. Αθηνά Μιράσγεζη
εκδ. Ευρυδίκη σελ. 478 - 26 ευρώ



Μια εσωτερική αντίφαση παραμένει κρυμμένη στην καρδιά της Αισθητικής: το αισθητό αποκτά την αυτονομία του έναντι του νοητού μόνον όταν υποχωρεί από το βάθρο του ο Θεός - και η ανθρώπινη ματιά Τον αντικαθιστά. Oταν όμως εκπίπτει η υπερβατικότητα, δεν υπάρχει πια κανένα αρχιμήδειο σημείο, τίποτα δεν εγγυάται τη διυποκειμενικότητα. Η αισθητική εμπειρία είναι πλέον δυνατή, είναι όμως μεταδόσιμη; Αρχίζοντας από τις απαρχές της νεότερης Αισθητικής, τον 17ο αιώνα, το βιβλίο επιχειρεί να διαγράψει την πορεία της αισθητικής σκέψης μέχρι τη μετανεωτερικότητα. Μεγάλοι σταθμοί, Καντ, Χέγκελ και Νίτσε. Το έργο φέρνει στο προσκήνιο τις ηθικές και πολιτικές συνιστώσες της Αισθητικής.



AΦΟΡΙΣΜΟΙ
FERNANDO PESSOA
Ο Ερημίτης του Μαύρου Βουνού
Συμβουλές, αξιώματα και τρόποι του καλώς ονειρεύεσθαι
μετ. Μαρία Παπαδήμα
εκδ. Νεφέλη σελ. 64 - 9 ευρώ



Aλλοτε χωρίς προσωπείο και άλλοτε μέσω του αινιγματικού του Ερημίτη, ο Φερνάντο Πεσσόα μας διδάσκει πώς να ζούμε, δίνοντας συμβουλές εφ' όλης της ύλης, διατυπώνοντας αφορισμούς και κανόνες, προτείνοντας τεχνικές και τρόπους ζωής και ονείρου. Αν ο Αντρας με τα Μαύρα του «Οδοιπόρου» περιορίζεται σε μια εμβληματική εντολή, ο μυστηριώδης Ερημίτης του Μαύρου Βουνού συνδιαλέγεται διά μακρόν με τον άγνωστο συνομιλητή του, τον καθένα από μας, δίνοντας απαντήσεις οξυδερκείς, ανατρεπτικές και αδυσώπητες.



ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ
Ο κύκλος του βιβλίου
Ο συγγραφέας, ο επιμελητής-τυπογράφος, ο εκδότης, ο κριτικός, ο αναγνώστης
εκδ. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού
σελ. 132



Η παραγωγή του βιβλίου δεν απασχολεί συχνά την κοινωνία, αναφέρει εισαγωγικά ο Βασίλης Κρεμμυδάς. Είναι ωστόσο τομέας που απαιτεί την εργασία ενός πλήθους ειδικοτήτων: από τη βαθιά σκέψη ώς τη χειρωναξία, από την τεχνική ώς την τέχνη. Διαθέτει χαρακτηριστικά καθετοποιημένης παραγωγής, με τη μεσολάβηση του εμπόρου, μικρού και μεγάλου, και με εμπλοκή της διαφήμισης από τα ΜΜΕ. Συμμετέχουν οι Π. Μάρκαρης, Σ. Σερέφας, Δ. Κούρτοβικ, Αιμ. Καλιακάτσος, Ν. Παπαγεωργίου, Σπ. Μολφέτας, Ν. Βαγενάς, Ρ. Γαλανάκη, Γ. Δάλλας, Μ. Στεφανοπούλου και Π. Τατσόπουλος.



ΠΟΛΙΤΙΚΗ
JOHN J. MEARSHEIMER
Γιατί οι πολιτικοί λένε ψέματα
Η αλήθεια για το ψέμα στη διεθνή πολιτική σκηνή
μετ. Νίνα Μπούρη



εκδ. Πατάκη σελ. 222 - 2,50 ευρώ



Είναι άραγε η ψευδολογία στην εξωτερική πολιτική μια επονείδιστη και κατακριτέα συμπεριφορά ή ένα χρήσιμο εργαλείο διακυβέρνησης; Πότε είναι καλό να πουν ψέματα οι ηγέτες στους πολίτες τους; Ο συγγραφέας είναι ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς και προσφέρει την πρώτη συστηματική ανάλυση του ψεύδους ως εργαλείου διακυβέρνησης, κατηγοριοποιώντας τα είδη, τις αιτίες και τα δυνητικά οφέλη και βλάβες. Και η σημαντικότερη διάκριση που κάνει είναι ανάμεσα στο ψέμα που ένας ηγέτης απευθύνει προς μια άλλη χώρα και στο ψέμα που απευθύνει στον λαό του.



ΔΟΚΙΜΙΟ
MISHA GLENNY
Darkmarket Η αόρατη απειλή πίσω από την οθόνη του υπολογιστή σου
μετ. Ελσα Βιδάλη
εκδ. Πάπυρος σελ. 432 - 18 ευρώ



Σε λιγότερο από δύο δεκαετίες οι αποκαλούμενες «κρίσιμες εθνικές υποδομές» των περισσότερων κρατών έχουν καταλήξει να ελέγχονται από όλο και πιο περίπλοκα πληροφοριακά συστήματα. Συγγραφέας του McMafia, ο Μίσα Γκλένι γράφει ένα «τεχνολογικό θρίλερ», όχι προϊόν φαντασίας αλλά τεκμηριωμένης έρευνας, παρουσιάζοντας την εμφάνιση, γιγάντωση και πτώση του Darkmarket, ενός από τους πιο περιβόητους ιστότοπους του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο, οι οποίοι εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 2000. Ο συγγραφέας φωτίζει τις όψεις ενός πολύπλοκου ψηφιακού εγκληματικού δικτύου με κόμβους στην Αγγλία, την Τουρκία, τη Σρι Λάνκα, την Ουκρανία, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ.















Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

ΡΕΚΟΡ ΧΤΥΠΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΑΠΟ 106 ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ



Στη νέα «Δίκη του Σωκράτη», στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στην Αθήνα, επικρατούσε το αδιαχώρητο (περί τους 1.000 θεατές). Τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί περίπου τέσσερις ώρες μετά την έκδοσή τους.

Υπήρχε όμως και το Ιντερνετ. Αλλοι 50.000 μοναδικοί επισκέπτες μετρήθηκαν ότι είδαν τη «Δίκη», από τους οποίους οι 38.500 την ίδια μέρα που πραγματοποιήθηκε, την Παρασκευή δηλαδή που μας πέρασε, και οι υπόλοιποι τις επόμενες μέρες. Η αναμετάδοση είχε, άλλωστε, πάρει τον χαρακτήρα υπερπαραγωγής για τα δεδομένα του Ιντερνετ: επτά κάμερες, τηλεοπτική σκηνοθεσία, πολλές πρόβες.

Οι ιντερνετικοί θεατές μάλιστα παρακολούθησαν μεγάλο μέρος της και δεν μπήκαν στο σάιτ απλώς από περιέργεια, όπως δείχνει ο αριθμός ρεκόρ των 5,3 εκατομμυρίων χτυπημάτων στη σελίδα κατά την ημέρα της «Δίκης».

Οι περισσότεροι θεατές ήταν από την Ελλάδα (40.646), όμως δεν ήταν λίγοι και από τις άλλες χώρες: 1.368 από τις ΗΠΑ, 1.351 από τη Βρετανία, 670 από την Κύπρο, 559 από τη Γερμανία, 433 από τη Γαλλία, 304 από τη Βραζιλία και πάει λέγοντας. Συνολικά επισκέφθηκαν τη σελίδα της «Δίκης» άνθρωποι από 106 χώρες.

Επιτόπου υπήρχαν και δημοσιογράφοι: από τη Βρετανία, τη Γαλλία. Επίσης ένας κινέζος δημοσιογράφος. Στο Ιντερνετ, πάλι, κάποιοι μετέτρεψαν τον χώρο με τον υπολογιστή σε πραγματικό σαλόνι με τηλεόραση: «Οργανώνω στο γραφείο ιβέντ παρακολούθησης της "Δίκης του Σωκράτη" στη Στέγη μέσω του stream. Πίτσες, πατατάκια, μπίρες κ.λπ.» έγραψε κάποιος στο facebook.

Κάποιος άλλος έκανε κανονική αναμετάδοση, γράφοντας σε πραγματικό χρόνο τι λεγόταν στην αίθουσα και προβαίνοντας κάποιες φορές και σε σχολιασμό: «"Μια ελίτ ίσως να ήταν καλύτερη σε ορισμένες θέσεις". Απίστευτο που ακούστηκε αυτό από την υπεράσπιση του Σωκράτη. Και μόνο αυτό θα αρκούσε για άμεση καταδίκη».

Παρακολούθησαν και πολλοί κωφάλαλοι αφού είχε προβλεφθεί η αναμετάδοση όχι μόνο σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά αλλά και στη νοηματική γλώσσα. Η Σοφία Ρομπόλη που έκανε τη μετάφραση στη νοηματική λέει ότι η κώφωση προκαλεί και μεγάλο έλλειμμα πληροφόρησης. «Εκτός από την ίδια την αναμετάδοση, η πρώτη μεγάλη δυσκολία είναι το πώς θα φτάσει η πληροφορία για την αναμετάδοση στους κωφάλαλους, και έγινε ιδιαίτερη προσπάθεια γι' αυτό».

Αριστοφάνης, Μολιέρος και Σέξπιρ το καλοκαίρι στο Εθνικό θέατρο


«Η κωμωδία ως παγκόσμια γλώσσα που «κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει» θα κυριαρχήσει στην καλοκαιρινή περιοδεία του Εθνικού Θεάτρου», σύμφωνα με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Γιάννη Χουβαρδά.

Με τρεις από τους σημαντικότερους –και ίσως τους κορυφαίους- συγγραφείς κωμωδιών όλων των εποχών, το Εθνικό καλεί το κοινό να συναντηθεί με το χιούμορ, το πνεύμα αλλά και τον ουσιαστικό προβληματισμό τους.

«Γιατί όσο κοινό όχημα και για τους τρεις είναι το γέλιο, η σάτιρα, η ψυχαγωγία, άλλο τόσο είναι η βαθιά περίσκεψη για τον άνθρωπο και η κατανόηση της φθαρτής του μοίρας», είπε ο Γιάννης Χουβαρδάς σε σημερινή συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της πρώτης κρατικής σκηνής.

Με άξονα το στίχο του Ιωάννη Πολέμη «Τι είναι η πατρίδα μας» η πρώτη κρατική σκηνή, επιλέγει τρεις σπουδαίους θεατρικούς συγγραφείς – τον Αριστοφάνη, τον Μολιέρο και τον Σέξπιρ – και τρία έργα που ασχολούνται με το δικό του τρόπο το καθένα με την ελληνικότητα, διοργανώνει και συμμετέχει σε δράσεις στο εξωτερικό και συναντά εκτός των τειχών του το κοινό από την Επίδαυρο σε όλη την Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Με τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη κάνει πρεμιέρα το Εθνικό στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 13 και 14 Ιουλίου, ενώ στη συνέχεια η παράσταση σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία Νίκου Μαστοράκη και μετάφραση Κ.Χ. Μύρη θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα.

«Πρόκειται για ένα κομβικό έργο της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας που εγκαινιάζει πολύ νωρίς το διάλογο για το τι είναι ο Σωκράτης. Ο Αριστοφάνης στο πρόσωπο του Σωκράτη σατιρίζει τις «προοδευτικές» εκπαιδευτικές ιδέες που εισήγαγαν οι σοφιστές στην αρχαία Αθήνα», είπε ο Νίκος Μαστοράκης για να συμπληρώσει πως «σε μια εποχή κοινωνικών και ηθικών αναζητήσεων και έντονων ανακατατάξεων που τα όρια των ρευμάτων, των ιδεών και της προόδου βρίσκονται σε σύγχυση και υπό διαπραγμάτευση το αριστοφανικό έργο αποδεικνύεται πιο επίκαιρο από ποτέ».

Τους δύο βασικούς ρόλους του Στρεψιάδη και του Σωκράτη, στην παράσταση ερμηνεύουν ο Γιάννης Μπέζος και ο Αλέξανδρος Μυλωνάς.

Με ένα κλασικό αριστούργημα, τον «Αμφιτρύωνα» του Μολιέρου- που θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 3 και 4 Αυγούστου (και στη συνέχεια, για περιορισμένες παραστάσεις, σε περιοδεία)- επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο ο Λευτέρης Βογιατζής.

Γραμμένη το 1668, η κωμωδία του Μολιέρου παρουσιάζεται για δεύτερη φορά από το Εθνικό Θέατρο – η πρώτη ήταν το 1948 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη. Ο Γάλλος κωμωδιογράφος θίγει έμμεσα τις ερωτικές περιπέτειες του Βασιλιά Λουδοβίκου 14ου και σατιρίζει τον αμοραλισμό των ισχυρών και τη δουλική συμπεριφορά όσων τους περιβάλλουν.

«Πρόκειται για ένα έργο που σου δίνει την αίσθηση ότι είναι αχρονικό και συγχρόνως βαθιά ριζωμένο στην εποχή του. Το ανέβασμά του την Επίδαυρο είναι και μία ευκαιρία να ανακαλυφθεί από το κοινό ξανά», ανέφερε η Χρύσα Προκοπάκη που επιμελείται την μετάφραση. Στην παράσταση συμμετέχουν οι Αμαλία Μουτούση, Γιώργος Γάλλος, Νίκος Κουρής, Δημήτρης Ήμελλος, Χρήστος Λούλης, Εύη Σαουλίδου και Στεφανία Γουλιώτη.

Τέλος, «Ο Περικλής», η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά και μετάφραση Διονύση Καψάλη που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς στο θέατρο Globe στο Λονδίνο, συμμετέχοντας στο διεθνές φεστιβάλ Globe to Globe για τον Σέξπιρ περιοδεύει για περιορισμένες παραστάσεις στην Αθήνα και στην περιφέρεια. Οι ημερομηνίες και οι χώροι θα ανακοινωθούν προσεχώς.

Το Εθνικό στο εξωτερικό

Το Εθνικό Θέατρο ενισχύει και αυτό το καλοκαίρι ενεργά το διάλογο με την καλλιτεχνική δημιουργία του εξωτερικού: προωθεί συνεργασίες με ξένα θέατρα και σημαντικούς σύγχρονους καλλιτέχνες, διοργανώνει περιοδείες και συμμετέχει σε μεγάλα φεστιβάλ.

Ειδικότερα, συμμετέχει στο φεστιβάλ «Resistance in the Mediterranean» που θα πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο στις 17 Ιουνίου στο Ballhaus Naunystrasse με τη σκηνική ανάγνωση του ειδικά γραμμένου για το φεστιβάλ έργου της Λένας Κιτσοπούλου «Ν – ΕΥΡΩ – ΣΗ». Την ίδια μέρα, 6 νέα έργα μικρής διάρκειας γύρω από το θέμα «Αραβική Άνοιξη/Ευρωπαϊκό Φθινόπωρο» θα παρουσιαστούν με τη μορφή σκηνικής ανάγνωσης. Τα έργα αυτά αναδεικνύουν τις ριζικές και πολιτικές αλλαγές που υφίστανται οι χώρες τους και δίνουν την ευκαιρία στους δημιουργούς να υψώσουν ελεύθερα τη φωνή τους.

Ακόμη, το Εθνικό Θέατρο και η Δραματική Σχολή του, σε συνεργασία με την Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης (UTE) και το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, διοργανώνει το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, τη Δελφική Ακαδημία Θεάτρου στους Δελφούς, με θέμα «Πόλεμος και Σκηνή». Τα εργαστήρια θα διευθύνει ο διάσημος Γερμανός σκηνοθέτης Ματίας Λάνγκχοφ και πλάι στην πρακτική άσκηση θεατρολόγοι και φιλόσοφοι θα αναπτύξουν τον θεωρητικό στοχασμό.

«Το Βιτριόλι» του Γιάννη Μαυριτσάκη, «Η Αόρατη Όλγα» του Γιάννη Τσίρου και η «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.» της Λένας Κιτσοπούλου, τρεις παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου, θα παρουσιαστούν στις 5, 9 και 13 Ιουνίου αντίστοιχα με τη μορφή αναλογίου στο Theatre de la Ville και η ανάγνωσή τους θα αναμεταδοθεί από τη γαλλική δημόσια ραδιοφωνία, στο σταθμό France Culture.

Τέλος, η παράσταση «Guns! Guns! Guns!» της ομάδας Blitz, παραγωγή του Εθνικού θεάτρου της σεζόν 2009-2010, θα μετέχει στο Φεστιβάλ Εργοτάξια της Ευρώπης που διοργανώνει το Theatre de la Ville στο Παρίσι με τη συνεργασία της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. (Η παράσταση θα δοθεί στις 8 Ιουνίου στην Κεντρική Σκηνή του Theatre de la Ville).

Πηγή: ΑΜΠΕ

«Εκρηκτική Χημεία» και Αϊνστάιν στο Ίδρυμα Ευγενίδου τον Ιούνιο και τον Ιούλιο




Χάρη στην πολύ θερμή ανταπόκριση από το κοινό, το Ίδρυμα Ευγενίδου αποφάσισε να επαναλάβει το καλοκαίρι δύο δημοφιλείς ενότητες δραστηριοτήτων για όσους δεν πρόλαβαν να τις παρακολουθήσουν.

Συγκεκριμένα, κάθε Σάββατο και Κυριακή του Ιουνίου και του Ιουλίου, στη Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ιδρύματος, μικροί και μεγάλοι θα «ανακαλύπτουν» μέσα από πειράματα τη συναρπαστική -και εκρηκτική!- πλευρά της Χημείας, ενώ τα απογεύματα θα ακολουθεί η Φυσική με μια διαδραστική αφήγηση για τη ζωή και το έργο του 'Αλμπερτ Αϊνστάιν.

Αναλυτικότερα, το πρόγραμμα του διμήνου θα περιλαμβάνει:

* «Εκρηκτική Χημεία": Επίδειξη πειραμάτων - Ώρα: 13:30 - 14:10 (προτείνεται για παιδιά άνω των εννέα ετών και ενήλικες)

* Εργαστήριο Βιοχημείας - Ώρα 15:00 - 16:00 (προτείνεται για παιδιά άνω των επτά ετών και ενήλικες)

* Διαδραστική Αφήγηση: Α.Αϊνστάιν: «Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση» - Ώρα 16:30 - 17:30 (προτείνεται για παιδιά άνω των 11 ετών και ενήλικες).

Για τις δραστηριότητες αυτές δεν γίνεται κράτηση, ενώ σε περίπτωση μεγάλης προσέλευσης θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Πηγή: ΑΜΠΕ









Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ- ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ






Αρχόντισσες, πριγκίπισσες, ιέρειες, θεραπεύτριες, ακόμη και μάγισσες, σε κάθε περίπτωση όμως γυναίκες υψηλού κύρους, που σε μακρινές από σήμερα εποχές, ασκούσαν επιρροή στον περίγυρό τους και απολάμβαναν τιμές ισάξιες ίσως με αυτές των ανδρών ηγεμόνων είναι τα πρόσωπα στα οποία στρέφει τα φώτα του το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, προκειμένου να αναδείξει μέσα από μία νέα έκθεση τον ρόλο της γυναίκας στην αυγή της Ιστορίας: Από τον 10ο ως τον 6ο π.Χ. αιώνα σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.



Για τον Οκτώβριο προγραμματίζεται η έκθεση, ήδη όμως ο διευθυντής του μουσείου, καθηγητής κ. Νίκος Σταμπολίδης έχει οργανώσει πλήρως το υλικό της ταξιδεύοντας στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία _η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας_ έτσι χθες στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο παρουσιάστηκε σε πλήρη ανάπτυξη.



Περί τα 21 ταφικά σύνολα γυναικών με 354 αντικείμενα από την Μακεδονία, την Εύβοια, την Κρήτη, την Σαλαμίνα της Κύπρου, την Νότιο Ιταλία (Μπαζιλικάτα, Βερούκιο), την Φλωρεντία, την Μπολόνια και από το Βατικανό συνθέτουν την έκθεση «Πριγκίπισσες της Μεσογείου στην αυγή της Ιστορίας» με τον υπότιλο «Ερμηνευτικά ζητήματα και προσεγγίσεις του γυναικείου ρόλου στις κοινωνίες της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου».



Πρόκειται για μία σημαντική πρωτοβουλία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που επιμένει, παρά τις δύσκολες εποχές, σε ιδιαίτερες εκθεσιακές διοργανώσεις, κάτι που ελάχιστα πράττουν τα άλλα ιδιωτικά και κρατικά μουσεία της χώρας. Αποφασιστική άλλωστε σ΄ αυτό είναι η συμβολή του διευθυντή του, χάρη στις σχέσεις εμπιστοσύνης συνεργασίας που έχει αναπτύξει με τα μουσεία του εξωτερικού για τον δανεισμό έργων τέχνης.



Οσον αφορά το θέμα της έκθεσης η «αναζήτηση» των γυναικών που παρουσιάζονται μέσα από τα πολύτιμα κτερίσματα των τάφων τους αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της έκθεσης. Γοητευτική κάθε ιστορία που μπορεί να πλαστεί γι΄ αυτές αλλά σπουδαία είναι εκείνη που μπορεί να βασιστεί σε πραγματικά στοιχεία.



Και αυτός είναι ο στόχος της έκθεσης που αναζητεί την συγγένεια των ταφικών εθίμων αλλά κυρίως τους λόγους της ανάδειξης των γυναικών στην ιεραρχία των ανδροκρατούμενων κοινωνιών της εποχής. Από πού έλαβαν τη γνώση τους, πώς την μετέφεραν σε διαφορετικά σημεία της Μεσογείου, γιατί οι ντόπιοι _ κάθε φορά _ υιοθετούσαν τα πολιτιστικά στοιχεία άλλων κοινωνιών είναι ερωτήματα που εξετάζονται. Το άκρως ενδιαφέρον ζήτημα άλλωστε είναι, ότι δεν πρόκειται για γυναίκες του μύθου, μία Μήδεια ας πούμε ή μία ωραία Ελένη αλλά για πρόσωπα υπαρκτά, που έζησαν και προφανώς έδρασαν στην εποχή τους.



Ο χρυσός κυριαρχεί, όπως είναι φυσικό λοιπόν, στις ταφές τους αλλά και κάθε μέταλλο που ήταν πολύτιμο στους αιώνες αυτούς. Αρχίζοντας από το βορρά και από την περίφημη Δέσποινα των Αιγών με τα βαρύτιμα χρυσά κοσμήματά της (τέλη 6ου- αρχές 5ου αι. π.Χ.), την χρυσοφόρα ταφή από τη Σίνδο (γύρω στο 530 π.Χ.), την χάλκινη ταφή της Βεργίνας (9ος π.Χ. αιώνας), το γυναικείο χρυσό προσωπείο από Αρχοντικό Πέλλας (540 π.Χ.) ως το χρυσό περιδέραιο από το Λευκαντί της Εύβοιας (περί το 950 π.Χ.) ως την πλούσια ταφής στον Κεραμεικό με τα ελεφαντοστέινα ειδώλια (8ος π.Χ.) και βεβαίως ως τις ιέρειες – πριγκίπισσες της αρχαίας Ελεύθερνας με όλα τα κτερίσματά τους, χρυσά, χάλκινα, γυάλινα, πήλινα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά.



Από την Κύπρο έρχεται η ταφή της λεγόμενης «Ελληνίδας πριγκίπισσας» από τη Σαλαμίνα με το χρυσό περιδέραιο και τα δεκάδες ελληνικά αγγεία (8ος π.Χ.) από την Μπαζιλικάτα οι χαλκοφόρητες υψηλού κύρου γυναίκες, από την Αγκόνα μία πρώιμη ταφή του 8ου π.Χ. αιώνα και μία του 6ου π.Χ., από το Βερούκιο ένας ξύλινος θρόνος του 8ου π.Χ. αιώνα που ανήκε σε μικρή πριγκίπισσα, από το Βατικανό το βαρύτιμο χρυσό περιδέραιο από την Ετρουρία (8ος – 7ος π.Χ.). Η επιλογή τους άλλωστε έχει γίνει κυριολεκτικά ένα προς ένα ώστε να αποδοθεί στο έπακρο ο μυστηριακός, μαγικός αλλά και δυναμικός ρόλος της γυναίκας σ΄ αυτούς τους αιώνες.



Να σημειωθεί ότι έκθεση που θα διαρκέσει ως τον Φεβρουάριο του 2013 θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού και την Διεύθυνση Μουσείων Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων. Πέραν αυτού, για τέτοιες ενέργειες που διαφημίζουν τη χώρα στο εξωτερικό, η συνδρομή χορηγών για την απρόσκοπτη υλοποίησή της, είναι ιδιαίτερα σημαντική.








Προστατευμένο Περιεχόμενο

Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς


Μετέωρα
Η 18η Απριλίου κάθε χρόνου έχει ορισθεί από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ΙCOMOS) ως Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η πρόταση έγινε στις 18 Απριλίου του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου του ICOMOS στην Τυνησία και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο του 1983.
Η επέτειος αυτή αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Για το σκοπό αυτό διοργανώνονται σ' όλο τον κόσμο κάθε μορφής εκδηλώσεις, με τις οποίες επιδιώκεται όχι μόνο να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό η σημασία των μνημείων κάθε χώρας και τα προβλήματά τους, αλλά και να προωθηθεί η υπόθεση της προστασίας και ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.
Το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ICOMOS, που εδρεύει στο Παρίσι, είναι ο πιο έγκυρος διεθνής, επαγγελματικός, μη κυβερνητικός οργανισμός τεχνικός σύμβουλος της UNESCO για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έχει ως μέλη ειδικούς επιστήμονες (αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, χημικούς, νομικούς κ.ά) από όλο τον κόσμο και δραστηριοποιείται σε 104 χώρες στις 5 ηπείρους.
Το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS οργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις με την ευκαιρία της παραπάνω επετείου. Στα πλαίσια των παραπάνω εκδηλώσεων, το Ελληνικό ICOMOS έχει προτείνει δράσεις για την καθιέρωση της ημέρας αυτής, ως ημέρα ελεύθερης εισόδου στα μνημεία, τη δημοσιοποίηση κάθε χρόνο την ημέρα αυτή καταλόγου των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται, την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της προστασίας και διατήρησης των μνημείων.
Κατάλογος των αγάθων παγκόσμιας κληρονομιάς στην Ελλάδα
  • 1986 Ναός Επικουρείου Απόλλωνα στις Βάσσες
  • 1987 Δελφοί
  • 1987 Ακρόπολη
  • 1988 Άθως
  • 1988 Μετέωρα
  • 1988 Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά Μνημεία Θεσσαλονίκης
  • 1988 Επίδαυρος
  • 1988 Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου
  • 1989 Μυστράς
  • 1989 Ολυμπία
  • 1990 Δήλος
  • 1990 Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά, Νέα Μονή Χίου
  • 1992 Πυθαγόρειο και Ηραίον Σάμου
  • 1996 Βεργίνα
  • 1999 Μυκήνες, Τίρυνς
  • 1999 Χώρα, Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννη Θεολόγου και Σπήλαιο της Αποκάλυψης Πάτμου

Κοινή χρήση
3
Προστατευμένο Περιεχόμενο
rss

Widgets.sansimera.gr
Προσθέστε τις Παγκόσμιες Ημέρες στο site / blog σας.

Προτεινόμενα



Σύνδεση Μέλους

Συνδεθείτε με τον λογαριασμό που
διαθέτετε σε μία από τις παρακάτω υπηρεσίες:









Συνδεθείτε με τον λογαριασμό που διαθέτετε στο "Σαν Σήμερα .gr":
Όνομα Χρήστη:
Κωδικός Πρόσβασης:

Παραμείνετε συνδεδεμένος

ΣΥΝΔΕΣΗ
ή

Original Text:



Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/15#ixzz1sNtSklOH